Sanki önceden yaşamış olduğum olayları anımsıyorum..

 Dalıyorum uzaklara.. O anı yaşıyorum..

Gülümsüyorum, o anları yaşadığıma.. Ama hiç yaşamayacağımı bildiğim halde.. 

 Hayallerle yaşamayı önceden bilirim.. Gerçekler gibi..

Hiç bir zaman yadırgamadım bu durumu, sadece bilirim..

 Bazen hayatın akışına bırakıyorum kendimi.. Ama derinlere gidiyorum..

Kendi içimdeki küçük adam; ‘sen bir hayalsin, kendin ol’ serzenişini iğne gibi batırıyordu içime...

- Haklıda.. Ben onların görmek istediği gibi ‘kaypak’ bir kişilik değilim..

 Ben benim, bu yüzden hep kaybedenim..

Artık sadece hayatı dışarıdan izleyen biriyim..

Heves edersin bir takım sürprizlere.. Kendini verirsin o kişiye..

 O bir kelam etse devamını sen getirirsin.. 

Senin sandığın bir takım duyguları o kişi aklına bile getirmemiş..

 Sen sadece onu dile getirdin. Ne olursa olsun devam ettin..

O kişi seni sadece anlık kullandığını anlayamamışsın..

 Her ne oluyorsa gerçek sevenlere olmuyor mu ?

Sen acı çektiğinde o kişi seni anlıyor mu ?

 O acı çektiğinde seni görmezden geliyor mu..?

 O zaman anlıyorsun işte senin bir hükmün olmadığını ardına bakıyorsun kendi kendini paralamışsın..O mutlu olsun diye kendini balçığın içine sokmuşsun.. 

Ama o kişide gerçekten sevdi.. Ne olacak şimdi.?

 Senin sevgini görmedi bile, sana acılar verdiğini anlamadı bile..

Sadece o kişi ben dedi.. Sadece benim sevgim gerçek dedi..

Acı vermek kolay karşındaki kişinin kıymetini, sana verdiği değeri görmüyorsan vay haline..

 Senin için sevgi sadece mutlu olmak demektir. O’da anlık olur.. Onun için sen hep acı çeken tarafta olacaksın.. Taa ki gözlerin açılana kadar...!

Bitmek bilmeyen isteklerimiz var hayatta.. Biri olsa diğeri olmuyor..

 Her şeyi düzgünce yaparak hayata devam etmek bunun sonucunda hayattan bir şey dilemek ne kadar masumca bir hareket değil mi..?

Ama bunun hiçbir zaman olmadığını gördük.. :(Belki’de görmek istemedik..):

 Şu hayatta şunu gördüm ki iyi insanlar hep acı çekerek bir amacına ulaşır veya ulaşamaz.. Diğerleri de kısa yönden giderek.., kötü olmayı seçerek hemen amacına ulaşmak ister.. Nasıl oluyorsa da ulaşır..

Ama hayat en son darbeyi  Erdal İnönü'nün ’ Gerçeklerin bir gün ortaya çıkma gibi kötü bir huyu vardır.’ sözüyle vuracaktır…!

İnsan gerçeklerden neden kaçar..¿

Neden görmek istemez gerçeği ve de bilmek istemez..¿

Herkesi neden aynı kefeye koyup kenara iter..¿

Duyguları,hisleri anlatıp neden anlamak istemez..¿

Neden seven insanlar acı çeker..¿

Mutluluk ve mutsuzluk kalıcı değil.Yaşam hep çok iyi ya da hep çok kötü gitmez.Ama gerçek güzelliğin izinde olanın vay haline...!  

Gerçekler soğuktur, buz gibi...!

---

Bugün bir yaş daha büyüdüm sevmediğim şeydir aslında yaş dün 17 yaşımdaydım bugün 18 düşüncelerim mi değişti kendi yolumdanmı vazgeçtim 6 sene öncesi ne düşündüysem şimdide o düşüncedeyim yaş sadece insanların bilgi konusunda hayat tecrübesi vs... şeyler demesinden ibaret istersen 30-40 yaşında olsun biri kafasına ne koymuşsa onu yapar bu benim görüşüm ama konuştukça insanlarla öyle değiller herkesi kendim gibi görüyorum avutuyorum kendimi benim için düşünce önemli doğru düşünce istediğin yaşta ol o düşünceye o olgunluğa sahipsen benim gözümde yarınlara gelecek olan kişisindir.!