Herkesi kendi çapınızda saçma bir yere sabitleyip., alakasız, saçma insanlarla birlikte olmaya yer edinmişsiniz.. Siz bu hâldeyken kimseden umut bekleyemezsiniz.. Hâl ve davranış biçimleri insanın yapısını belirleyen faktörlerdir.. Ama ne yazık ki sınıfta kalınmış bir toplum meydana geldi.. Bizler; sizler gibi vurdum duymaz, cıvık, özenti, utanmaz olmadık…. Hep bir amaç uğruna kendi yolumuzu çizdik.. Her ne kadar hep umut beslesem de bu hayata. Artık kabullendim.. (Bir tek ben varım kimseler için..) (Yalnız öleceğim..)
Her şey yarım kaldı.. Hani hikayeler tamamlanacaktı..? Sen başka hikayeye geçtin.. Yaktın geçtin…. Sevgi aşk ve ihtiras.. Artık kimsede olmayan saf duygular.. Hepsini körelttiler bizlerden.. Çok seven insan her zaman tek seven ve en acı çeken insan.. Değer bilinmesi ise karşındaki kişinin darbe yemesiyle pişmanlıklar dolu geri dönüşü kaçınılmaz olması.. Sen o kadar uyarıya, sözlere rağmen hâla kendi başına buyruk hareket ediyorsan.. Eninde sonunda bu hayat senden intikamını alır.. (Her şey sadece zaman) Kendi dürtüleriniz, sapkınlığınız yüzünden. En masum kişiler bile size kanıp hayatını karartıyor.. Etrafınıza bakın [kim normal kime göre normal..] Ama her şey insanın içinde bitiyor ve karakteri ödün vermezse kendini sakınıyor.. Ama işte o dürtüler zevkler kendilerini [özgürlük] adı altında beş para etmez kimliğe bürünmesini sağlıyor.. Yaş ilerledikçe gerçekleri görse ne olur ki ¿ Seven insan kalbinin kırıklarıyla tarihe gömüldü.. Herkeste sevgi,aşk olamaz.. Sevginin anlamını aşk'ın duygusunun ne anlam ifade ettiğini bilmeden seviyorum demek kendi kandırmacasıdır.. Sadece bilmekte yetmez. O duygular içinde olması gerekir en başından itibaren.. (Sevdiğin sevebileceğin kişiyi bulmadan önce) Herkes sevemez,aşık olamaz.. Bu hayat bizlere hâkikati göstermesine rağmen yalanı tercih edenlerle dolu.. Kendi özgüvenlerini başka yönlere çekip., düşünce yapısından yoksun bireylerin ahlaksızca hareketlerinden kaynaklanan yozlaşmış, parazit yaşam meydana gelmiştir.. Herkesin kendine göre hâkikati var ama bu hayatta sadece bir tek doğru var.. Onu idrak edemeyen toplum baştan kaybetmiştir. Sırada ne var ? Yine başkasına suç atmak mı ? Hiç mi öz eleştiri yapmazsınız..¿ Herkes yanlış sen doğrusun öyle mi.. Bir insan neden kendisini alçaltır her defasında.. Korkarım ki yarısından fazla kişi uçuruma gidiyor…. Olan yine umut edenlere oluyor.. Uzun zaman sonra son yazılarımdır belki de burada.. Artık benim için umut yok.. Sizler kendiniz çalıp kendiniz oynayın değeri olmayan ütopyanızda…